Silvio Rodriguez ez da musikari bat bakarrik; trobadore bat da, bere gitarra erabiltzen duena zubiak eraikitzeko, poesiatik eta bere herriaren minetik sortzen den ahots bat gizateria osoa lortzeko.
Bere abestietan, askatasunari eta berdintasunari buruzko aipamen zuzenak eta zeharkakoak aurkitzen ditugu, zapalduen zergatia barneratzeko arlo pertsonaletik haratago hedatzen den maitasun neurrigabeari buruzkoak.
Desberdinak izan arren, berdinak garela eta munduan hauskortasun bera dugula gogorarazten digu